REMEMBER SEPTEMBER 2019 

Wat is er door honderden  vrijwilligers in Son en Breugel de afgelopen weken veel  georganiseerd rondom de herdenking van 75 jaar vrij zijn!!

 

De Vrienden van Berkenstaete en het team van Archipel Dagbesteding, hebben samen met de medewerkers van het team Gasterij en niet in de laatste plaats de Veteranen van Son en Breugel een passende invulling  gegeven aan een bijeenkomst Remember September

Het Atrium was geheel in stijl aangekleed met spullen van het Museum Bevrijdende Vleugels: grote parachutes, rood voor munitie, wit voor medicijnen en groen voor de manschappen; een heuse militaire motor met soldaat, een camouflagenet met daaronder een veldbed ; diverse vlaggen: de Britse, Amerikaanse en natuurlijk ook onze nationale driekleur;  en vele rood wit en blauwe ballonnen, dat alles  maakte het geheel compleet .

 

 

Oud- militair Leo Diesch, majoor buiten dienst, trapte stipt om 14.00 uur af met zijn lezing voor de  ruim 80 aanwezige bewoners en enkele genodigden, waaronder kapelaan Bryan van de Mortel van de Parochie Heilige Oda en wethouder Jos de Bruin.

 

 

 

Hierna was het woord aan Dick van den Bol, in het dagelijks leven tandarts . Hij nam even de gelegenheid om zijn passie voor alles wat met het leger te maken heeft uit te leggen.  

 

Hij kocht in de loop der tijd diverse militaire voertuigen, vooral het Amerikaanse materiaal dat beschikbaar kwam.

 

Hij is lid van Keep Them Rolling, om zo het materieel in orde  en beschikbaar te houden.

 

Vervolgens was er voor alle aanwezigen gelegenheid om de voertuigen van Dick van den Bol te gaan bekijken, een fotootje te maken en de nodige uitleg te krijgen.

 

Intussen was het Atrium in gereedheid gebracht om de vrijheid  te gaan vieren met een kostelijke maaltijd en muziek uit die tijd.  Inmiddels  waren ook  de Sonian Singing Ladies “geland”; in keurige militaire pakjes vertolkten zij als “The Andrews Sisters” een reeks herkenbare liedjes.  Karin Teulings, Eva Winselius en Annemarie Heldens wisten daarbij iedereen te raken.
Passend werd er afgesloten met “We’ll meet again”, gevolgd door het Wilhelmus.